Γάμος & Ζευγάρι

|
Τα ζευγάρια , που αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο διαζυγίου, έχουν μια διαταραγμένη σχέση στην επικοινωνία και την αλληλεπίδραση και ο γάμος τους παρουσιάζει σημάδια δυσλειτουργίας και ανισορροπίας.
Τα φαινόμενα αυτά είναι ανησυχητικά, γιατί ο γάμος, εκτός από την σοβαρή συμβολή του στην ομαλή ανάπτυξη των παιδιών, ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, προσφέρει πολλές ευκαιρίες τόσο για ατομική ανάπτυξη και ευχαρίστηση όσο και δημιουργική κοινωνική ζωή.

Η έννοια της επικοινωνιακής, μεταξύ των συζύγων, σχέσης, δεν περιλαμβάνει μόνο την λεκτική επικοινωνία, τον γλωσσικό δηλαδή κώδικα, αλλά και κάθε εξωλεκτική ανταλλαγή μηνυμάτων, την στάση και την κίνηση του σώματος, το βλέμμα κλπ., που συνθέτουν με ακρίβεια το επίπεδο και την ποιότητα της συναισθηματικής σχέσης.

Αυτό όμως, που ιδιαίτερα εντοπίζεται στις μελέτες, είναι η αντίληψη του ζευγαριού πάνω στην επικοινωνία, ο τρόπος δηλαδή, που ο κάθε σύντροφος, με βάση τις προσωπικές του απόψεις, στάσεις ή πεποιθήσεις ερμηνεύει και αντιλαμβάνεται την συμπεριφορά του άλλου, εξάγει συμπεράσματα και βιώνει τα ανάλογα συναισθήματα, καταφεύγοντας, πολλές φορές και με μεγάλη ευκολία, σε εκλογικευμένες και υποθετικά αντικειμενικές διαπιστώσεις.

Ομως, τις περισσότερες φορές, πρόκειται για καθαρά υποκειμενικές απόψεις, που αφορούν την προσωπική και μόνο οπτική των πραγμάτων.

Επειδή η αξία του βιώματος υπερτερεί σε σχέση με τις θεωρίες, θα αναφέρουμε εδώ την κλινική εμπειρία της οικογενειακής θεραπείας που επιβεβαιώνει τα παραπάνω πορίσματα και αναφέρει τα βασικά σημεία μιας δυσλειτουργικής συζυγικής σχέσης:

* Η αποφυγή ανάληψης προσωπικής ευθύνης, αν δηλαδή ο ένας σύντροφος επιρρίπτει συνεχώς την ευθύνη στον άλλο, αποφεύγοντας να δει την συμβολή του και την προσωπική συμμετοχή του στην κατάσταση.

* Έλλειψη αυτογνωσίας. Είναι καλύτερα να συνειδητοποιούμε ποιοι είμαστε, να αποδεχόμαστε αλλά και να συζητάμε τις δυσκολίες μας, την μονόπλευρη οπτική μας, τις αντιφάσεις μας, χωρίς ενοχές και αυτοεπικρίσεις. Μια τέτοια συμπεριφορά βοηθά πάρα πολύ στην λειτουργική εξομάλυνση των σχέσεων και στην αποκατάστασή τους.

* Ο επανακαθορισμός των ρόλων και ειδικά του ανδρικού προτύπου. Σήμερα είναι ιδιαίτερα πιεστική η αναζήτηση, της σύγχρονης ανδρικής ταυτότητας, ενός νέου ανδρικού ρόλου και ο επανακαθορισμός του , με διαφορετικά κριτήρια.
Παράδειγμα ο παρατηρούμενος στερεοτυπικός εγκλωβισμός των ανδρών, που υποδεικνύει την αποφυγή έκφρασης των συναισθημάτων ή την αποδοχή των αδυναμιών του.

* Η είσοδος και η εμπλοκή του πατέρα στον παραδοσιακό και κυρίαρχο χώρο της γυναίκας, τις ενδοοικογενειακές σχέσεις και την ανατροφή των παιδιών.

* Η έλλειψη προσαρμοστικότητας στις ατομικές και οικογενειακές αλλαγές, όπως είναι η απόκτηση παιδιών, μια απόφαση αμετάκλητη και καθοριστική στη ζωή των γονέων, η σχολική ζωή των παιδιών, η ενηλικίωση και αποχώρησή τους από το σπίτι- (η γνωστή «άδεια φωλιά»-), η συνταξιοδότηση των συντρόφων κλπ.

* Η προτεραιότητα σε όλα τα οικογενειακά ζητήματα πλην της διαπροσωπικής σχέσης, αποτέλεσμα της σύγχρονης παιδοκεντρικής αντίληψης για την οικογένεια.

* Η έλλειψη διαλόγου και διαχείρισης του θυμού και των συγκρούσεων.

* Η κατανόηση των εμπειριών του άλλου, πώς δηλαδή βιώνει αυτός προσωπικά και οπωσδήποτε διαφορετικά από τους άλλους, το κάθε περιστατικό .

Το παντρεμένο ζευγάρι θα διατηρήσει μια σχέση ικανοποιητική και λειτουργική, μια σχέση διάρκειας, αν εστιασθεί σε αυτήν και όχι στον νομικό θεσμό του γάμου.
Η αμοιβαία ικανοποιητική σχέση απαιτεί από το ζευγάρι συνεχή εγρήγορση και φροντίδα, σκέψη και προσαρμοστικότητα, ευθύνη και διαθεσιμότητα και περισσότερο από όλα, να «μπαίνεις στη θέση του άλλου» για να μπορέσεις να αντιληφθείς τα πράγματα μέσα από την δική του οπτική.

Μια τέτοια αντίληψη, βοηθά τον διάλογο και την καλύτερη συναισθηματική προσέγγιση μεταξύ των συντρόφων.

Πηγή: Μαρία Λασσιθιωτάκη - Ψυχολόγος
Url: http://www.selftherapy.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: